Hulpverlening van een ambassade

29 Jan 2015

De Nederlandse ambassade in Cairo (Egypte)

Het zijn, eigenlijk al van voor de revolutie van 2011, steeds onrustige tijden in Egypte geweest. Tijden waarin veel mensen, uit het land zelf, maar ook juist vaak buitenlanders, in Egypte in de problemen komen. Soms met de Egyptische autoriteiten, soms met anderen in het land. Nederlanders zijn de afgelopen jaren in Egypte ook regelmatig op een vervelende manier in aanraking gekomen met de consequenties van nu alweer bijna vier jaar onrust en strijd.

Daarbij is mij wel eens de vraag gesteld – niet zonder kritische ondertoon – of bekende Nederlanders door de ambassade nu beter worden geholpen dan de gemiddelde Nederlander wanneer ze in de problemen komen. Het eerlijke antwoord is zowel nee als ja.

Nee, want we hechten werkelijk net zo veel belang aan het weer veilig krijgen van de anonieme Nederlander als we doen bij de toevallig wat bekendere. Maar de werkelijkheid is ook dat bekende Nederlanders, vanwege hun grotere sociale netwerk en zichtbaarheid, bij problemen veel eerder op ons netwerk staan. Er is meestal meteen bekend dat er iets aan de hand is, en wat de toedracht van de situatie was.

Zo was journaliste Rena Netjes onder het bewind van president Morsi slachtoffer van een zogenaamd ‘burgerarrest’. Een wat al te fanatieke aanhanger van de president was van mening dat de journaliste aan een voor Egypte schadelijk verhaal werkte, en had haar daarom overgedragen aan de politie. Vrijwel onmiddellijk was op Twitter bekend dat er iets met haar aan de hand was, en werd om hulp gevraagd. Haar telefoonnummer was bij de ambassade bekend, dus kon ook vrij snel met haar gesproken worden om de situatie helder te krijgen. Op die basis kon de ambassade actie nemen, die uiteindelijk tot haar vrijlating leidde. Later zou dezelfde journaliste opnieuw tegen de grenzen van de Egyptische veiligheidsdiensten aanlopen, toen ze verdacht werd van samenwerking met de als vijandig geziene zender Al Jazeera. Ook toen kon de ambassade (vooral plv CdP Raphael Varga) wegens het snel bekend worden van de feiten in de zaak doeltreffend actie ondernemen. Wat daarbij hielp was de oplettendheid van onze consul Hugo Corver, die op basis van een arrestatiebevel met alleen haar voornamen via de gemeentelijke administratie wist de achterhalen dat het om haar ging.

Dat wil niet zeggen dat een niet zo bekende Nederlander geen hulp krijgt van de ambassade. Zo hebben we, zonder dat dat nu ooit echt bekend is geworden, veel werk gehad aan een Nederlander van Somalische afkomst, die in een niet zo aangename gevangenis terecht was gekomen, beschuldigd van een aantal serieuze zaken zonder dat duidelijk was wat nu de bewijslast tegen hem was. Na veel nota’s schrijven – ook over zijn behandeling, en meerdere bezoeken aan de gevangenis (onder meer van mijzelf) mocht de man uiteindelijk afreizen. Maar in dit geval werd pas na enige tijd duidelijk dat de man daadwerkelijk in Egypte was, en verdwenen. Weer wat later hoorden we dat hij daadwerkelijk gearresteerd, maar niet in welke gevangenis hij verbleef. Pas geruime tijd nadat hij in de problemen was gekomen kon de ambassade steun verlenen – hetgeen hopelijk heeft bijgedragen aan zijn vertrek. Maar zeker weet je dat natuurlijk nooit.

Ik denk dat de boodschap van dit alles is dat het goed is om – in ieder geval bij de ambassade – een bekende Nederlander te zijn, wanneer je in een onrustig land verblijft. Iedereen kan zo’n bekende Nederlander worden door zich vrijwillig bij de ambassade te registeren – wat via de website een fluitje van een cent is.

• 29 Jan 2015, 11:09
• Posted in Consular
• No comments yet