World Energy Outlook 2014: “Last Chance in Paris”

6 Feb 2015

In het diepe najaar kijken energie-experts reikhalzend uit naar de publicatie van de jaarlijkse World Energy Outlook door het Internationale Energie Agentschap (IEA). 12 november 2014 was het weer zover met een kloek boekwerk dat met de mondiale energie-projecties nu voor het eerst vooruitkijkt naar 2040. En ook dit jaar leverde dit de nodige markante punten op. We pikken er twee uit.

Olie blijft nog enige tijd de dominante brandstof en daarmee heel relevant. De oliemarkt bevindt zich echter in een paradoxale situatie. Aan de ene kant is de olieprijs onder invloed van de trage economische groei en het stijgende schalie-olie-aanbod uit Noord-Amerika onder de $90 gezakt. Dit is een prijsniveau dat we in jaren niet gezien hebben. Op zich een geweldige meevaller voor de kwakkelende wereldeconomie die de geaggregeerde vraag ondersteunt. Maar hoe lang zal dit zo blijven?

Het IEA waarschuwt voor de grote risico’s van de ongekende turbulentie in het Midden-Oosten op de investeringen in nieuwe olie-capaciteit aldaar. Denk bijvoorbeeld aan Irak, waar in de IEA-analyses heel veel nieuw olie-aanbod vandaan zou moeten komen op langere termijn, terwijl de looptijd van projecten soms wel 10 jaar is. Volgens het IEA vergeten we te vaak dat het Midden-Oosten in de komend decennia wel degelijk van groot belang blijft voor de olievoorziening. De relatief lage olieprijs kan ook remmend werken op investeringen in gebieden waar de kosten relatief hoog zijn, zoals off-shore Brazilie en segmenten van schalie-olie in de VS en Canada. Kortom, voor je het weet kunnen we weer sterke olieprijsstijgingen meemaken. En uit het verleden weten we dat grote olieprijsvolatiliteit op zich al slecht is voor de investeringen.

De tweede stress-factor waar het IEA de nadruk op legt is het klimaat. Het goede nieuws is dat aan de aanbodkant duurzame energie (zoals wind, waterkracht en zon) overal snel terrein wint en tot 2040 goed is voor bijna de helft van de mondiale toename in elektriciteitsproductie-capaciteit. Daarmee passeert duurzaam voor het eerst kolen als leidende stroom-bron. In de energie-mix wint ook gas terrein, waardoor rond 2040 voor het eerst in de energie-geschiedenis sprake is van vier bijna gelijke marktaandelen: olie, gas, kolen en duurzaam+nucleair. En aan de vraagkant is er ook goed nieuws, want de grote beleidsinspanningen om de energie-efficiency op te voeren beginnen wereldwijd vruchten af te werpen. De energievraag vlakt duidelijk af en zal bijvoorbeeld in China pieken na 2030.

Het slechte nieuws is dat de werelwijde subsidies voor fossiele brandstoffen jaarlijks nog steeds $550 miljard belopen en ondanks alles per saldo de wereldenergievraag toch nog 37% hoger uitkomt in 2040. Mede hierdoor blijven de energie-gerelateerde CO2-emissies maar door stijgen. Zelfs bij uitvoering van het nu voorgenomen beleid spreken we bij de emissies over een 20% stijging tot 2040. Dit is uiteraard geheel inconsistent met het realiseren van de internationaal aanvaarde norm van maximaal 2 graden Celsius temperatuurstijging op lange termijn. Vandaar dat het IEA de wereld oproept tot een significant sterkere beleidsinspanning om tijdens de COP-21 vergadering in Parijs in 2015 alsnog een toereikende internationale overeenkomst te bereiken. Tegen de achtergrond van de lange levensduur van energie-centrales en gebouwen is het absoluut noodzakelijk nu scherpe besluiten te nemen en het IEA spreekt daarom omineus over “the last chance in Paris”.

• 6 Feb 2015, 10:20
• Posted in Energy
• No comments yet